Mity o JRT słyszę praktycznie na każdym kroku, również od ludzi, którzy chwilę temu pytali, co to za rasa. Często wykluczają się one wzajemnie i wskazują na to, jak wiele plotek krąży o tych psach. Niestety, często są również powodem, dla którego JRT szukają nowego domu. Z pewnością część z nich spowodowała też modę na tę rasę. A szkoda, bo każda moda wpływa na rasę raczej destruktywnie. I powoduje namnażanie psów w miejscach, których hodowlami – mimo przynależności prawnej – nazwać nie można.
1. Wszystkie małe psy w łatki to JRT
Na początku coś sobie wyjaśnijmy. Pies, który ma udokumentowane pochodzenie za pomocą wielopokoleniowego rodowodu uznanej na całym świecie instytucji kynologicznej, jest rasowy. Jeśli jest bezdomny i przypomina wyglądem JRT – powinien mieć przynajmniej tatuaż. Jeśli go nie ma, podobnie jak chipa, jest nierasowy, więc nie jest JRT. Mity o JRT obejmują wielką pulę psów nierasowych, kupowanych w dziwnych stowarzyszeniach burka i ogórka. Nie, nie wszystko, co jest małe, białe i w łatki to JRT.
I przy okazji obalmy inne, ostatnio bardzo popularne mity o JRT dotyczące umaszczenia. Umaszczenie według wzorca powinno być dominująco białe ze znaczeniami w kolorach: czarnym, czarnym podpalanym lub rudym, o różnej intensywności. Mające ostatnio wzięcie JRT o umaszczeniu niebieskim czy szarym to nie są JRT!
2. JRT są inteligentne, a przez to łatwe w ułożeniu
Powinno być raczej: JRT są inteligentne i uparte, a przez to trudne w szkoleniu. Nie jest to na pewno pies dla kogoś, kto uważa, że w jeden dzień może nauczyć go wszystkiego. Oczywiście wyszkolenie JRT nie jest niemożliwe – wystarczy znaleźć dobrą metodę, motywację i nawiązać z psem więź. Tylko to wymaga czasu, codziennych ćwiczeń, zaangażowania. Czy jest to trudne? To na pewno zależy, bo dla kogoś, kto lubi taki charakter u psa, będzie to przyjemność. Dla osób niedoświadczonych, jak pokazuje wiele przypadków, jest to czasem niewykonalne. Na pewno nie jest to pies dla osoby, która jest „miękka”, pobłaża swojemu pupilowi, pozwala na wiele, nie jest konsekwentna i cierpliwa oraz nie potrafi wyznaczyć zasad funkcjonowania w domu.
3. Z uwagi na rozmiary są to świetne psy „miejskie”
No, to zależy. Jest wiele JRT, które wychowują się w miastach i są świetnymi psami. Jeśli jednak pies miejski to dla Ciebie pies, który robi trzy piętnastominutowe spacery wokół bloku, a czas spędza na kanapie, straszliwie się nudząc, to z pewnością nie jest to ta rasa. Mity o JRT często opierają się na ich niewielkich rozmiarach i przekonaniu, że mały pies mniej może. Ale mały pies o charakterze teriera to +1000 do wielkości 🙂
4. Są świetne w robieniu sztuczek
Ależ oczywiście! Akurat te mity o JRT chyba szkodzą rasie najbardziej… Każdemu wydaje się – po obejrzeniu setki reklam, filmów i seriali – że to rasa idealna do robienia sztuczek, z wbudowanym systemem podstawowych trików. Tylko wiecie, te sztuczki, które widzicie w telewizji czy kinie wymagają ogromu pracy od opiekuna i psa. To codzienne sesje treningowe, które przekładają się na zachwycające efekty. Nie ma nic za darmo. JRT nie umie robić sztuczek sam z siebie.
5. Są złośliwe, niszczą w domu i sikają na dywany
Jeśli Twój pies szaleje w domu i nie potrafi się wyciszyć, to znaczy, że prawdopodobnie – świadomie albo nie – nakręcasz go i nie pracujesz nad jego wyciszeniem. Jeśli niszczy w domu, to albo wymaga uwagi, albo cierpi na lęk separacyjny, albo ma inny problem, który trzeba rozwiązać z pomocą lekarza weterynarii albo behawiorysty. Jeśli sika na dywan, to albo jest szczeniakiem (tak, szczeniaki sikają na dywan, nawet te większe), albo jest chory, albo wymaga treningu czystości. Nie ma tutaj miejsca na złośliwość. Jest miejsce na zdrowie, emocje i psie samopoczucie. Zadbaj o te trzy rzeczy, a i problemy prawdopodobnie miną.
6. Potrzebują ogromu aktywności, bo inaczej rozwalają chałupę
Serio, takie mity o JRT powtarza każdy, kto ze mną rozmawia. Tak, te psy potrzebują aktywności fizycznej. Nie, nie potrzebują jedynie jej – ważny jest też wysiłek psychiczny. Mały Biały po 20 km marszu w Tatrach Słowackich potrzebuje jedynie pół godziny na regenerację i może iść dalej. Po sesji noseworkingu odpoczywa o wiele dłużej. A gdy połączę aktywność fizyczną i psychiczną, to odpoczywa pół dnia.
I jeszcze: jeśli pies rozwala chałupę, bo masz grypę i dwa dni leżysz w łóżku, to coś jest zdecydowanie nie tak. Popracuj nad wyciszeniem, naucz psa metod, dzięki którym może uspokoić własne emocje. Zastanów się, co się takiego dzieje, że pies wchodzi na wysokie obroty. Pies musi mieć odpoczywać, ale niektóre pobudliwe czworonogi mają z tym problem, bo nie jest to dla nich takie oczywiste. Trzeba im pomóc.
Pięć powodów, dla których JRT i PRT szukają domów!
7. Mordują mniejsze zwierzęta
Powiem tak: bywa różnie. Właściwie trudno mi wskazać JRT, który – widząc uciekające, małe zwierzę – nie ruszy w pogoń. Może się z niej odwołać albo być zatrzymanym tuż przed ruszeniem, ale instynkt to instynkt. Nie oznacza to jednak od razu mordowania. Przykład: Mały Biały bardzo chętnie pogoniłby każdego kota, który przed nim ucieka. Ale jeśli spotka kota, który nie ucieka, to raczej stara się uniknąć konfrontacji 😉 Zapamiętale próbuje polować na nornice i drobne gryzonie, zwłaszcza na świeżo skoszonych polach, i nie mam pewności, że gdyby którąś złapał, to by jej odruchowo nie potelepał i tym samym nie uśmiercił. A gdyby trafił na żmiję, to ta mogłaby spróbować uśmiercić jego. Dlatego bardzo ważne jest, aby znać swojego psa i nie pozwalać mu na gonienie zwierzyny (zwłaszcza dzikiej w lesie!), a jeśli to regularnie robi – trenować odwołanie, przywołanie i nie puszczać luzem, jeśli tego nie mamy opanowanego.
8. Są agresywne do psów
Myślę, że w dużej mierze zależy to najpierw od socjalizacji, a potem od nastawienia opiekuna i charakteru samego psa. Spora część takich informacji to po prostu mity o JRT powtarzane przez osoby, które doprowadziły do tego, że ich pies rzuca się na każdego innego. Są przypadki, kiedy suki albo psy nie znoszą przedstawicieli tej samej płci – ale zwykle jest to dość wybiórcze, czyli nie dotyczy każdego spotkanego psa. Są też psy, które generalnie nie przepadają za innymi psami, co nie równa się agresji. Wiele osób uważa, że ich pies “bez powodu” zaczął być agresywny, ale to tylko subiektywna opinia – jest wielce prawdopodobne, że tego powodu zwyczajnie nie zauważyli. Jeśli pies rzuca się na smyczy lub bez niej na każdego mijanego psa, to zdecydowanie wymaga pracy. I nie powinien chodzić bez smyczy.
9. Są idealne dla dzieci
Nie istnieje rasa psów idealna dla dzieci. Po prostu. JRT są pobudliwe, reaktywne, przez co w kontaktach z małymi dziećmi mogą być gwałtowne – przewrócić dziecko, wyrwać zabawkę czy jedzenie. Dodatkowo często mają też o wiele mniejszą cierpliwość w obliczu dokuczania i macania niż na przykład molosy. Jeśli chcesz idealnego psa dla dziecka, to musisz wychować sobie i jego, i dziecko.
10. Z uwagi na aktywność nadają się wyłącznie do domu z ogrodem
Dobrze zabezpieczony ogród będzie dla JRT okazją do pobiegania, załatwienia potrzeb fizjologicznych, ewentualnie obszczekania przechodniów i poćwiczenia sportów razem z Tobą. Każdy pies mieszkający w ogrodzie, w tym również JRT, powinien wychodzić na spacery. Podwórko to tylko rozszerzenie domu. O wiele lepiej będzie miał JRT, który mieszka w bloku i ma zapewniane regularne, zróżnicowane aktywności niż ten, który mieszka w domu z ogrodem… i tyle.
A jakie Wy słyszeliście mity o psach? Czy te wymienione powyżej są Wam znane?
O autorze
