Dziś Mały Biały miał okazję poznać nowego kolegę i… zrobić z siebie małego głupka. Ale wszystko po kolei 🙂
Z racji pięknej, acz mroźnej pogody, a także tego, że jedna z moich przyjaciółek ma kilkumiesięcznego pudla – postanowiliśmy wybrać się na wspólny spacer. Mały Biały zapoznał się z nowym kolegą, po czym zrobił coś, czego nie robił nigdy w życiu – mianowicie stwierdził, że będzie zazdrosny o to, że pudel do mnie podchodzi, gdy trzymam zabawkę albo jedzenie. Historia nie skończyła się dla niego najlepiej, bo został stosownie potraktowany, z napiętnowaniem jego nieeleganckiego zachowania, skutkiem czego po chwili zupełnie normalnie spacerował obok nowego kolegi, a nawet merdał do niego ogonem.
Nie byłabym sobą, gdybym nie porobiła trochę fot. Bardzo żałuję, że nie dane mi posiadać dobrych, psich kolegów w miejscowości, gdzie przebywamy na co dzień. A może inaczej – żałuję, że nie ma tam fajnych psiarzy, z którymi moglibyśmy poćwiczyć tak jak dziś. Niemniej – spacery takie jak ten, zwłaszcza połączone z poznawaniem nowych czworonogów, i obserwowanie, jak właściciele kształtują psi charakter – sprawiają mi wiele przyjemności. A tymczasem zapraszam do obejrzenia porcji zdjęć.
O autorze
Ominęłaś najciekawszą część, czyli jak udało Ci się spacyfikować psa by nie był zazdrosny. Demon często miewa problemy z emocjami, gdy w jego obecności jakiś pies chce coś ode mnie, szczególnie gdy oboje pragną tego samego 😉
Bo sposób na każdego psa jest inny 😉 U nas najczęściej pomaga ostra reprymenda, a potem zmuszenie psa do wysilenia mózgu i posłuszeństwa. A na końcu równoległy spacer i już jest spokój 🙂
Ja się nie dziwię, że był zazdrosny o pudla. Bo to są megasuper psy, kto®e kradną serca 🙂
Moje serce będzie zawsze wierne małym, szalonym terierom 🙂 Pudla miałam okazję tymczasować – i choć nie da się odmówić rasie uroku, to mimo wszystko chyba nie mogłabym mieć przedstawiciela 🙂
Wierze, bo przed B miałam Bibi- terierkę i po jej odejściu chciałam mieć następnego JRT. Ale rozsądek wybrał pudla. I nie żałuję – temperament = JRT + mnóstow dodatkowych cech, które spowodowały ,że jestem wierna pudlom. A JRT darzę wielką sympatią 🙂
JRT mają tendencję do zazdrości zwłaszcza, że z właścicielem najlepiej połączyłby się pępowiną. Moja dobrze znosi towrzystwo inny psów dopóki do mnie inny nie podejdzie- nie jest agresywna lecz od razu skacze i zaczepia delikwenta- co również staram się korygować 🙂 P.S. Moja Shelby również przyjechała do mnie od Pani Agaty 😉
Ja to jestem ostrożna w ferowaniu wyroków, że JRT mają tendencję do zazdrości. W zasadzie nie znam psa, który by takiej zazdrości przynajmniej raz w życiu nie okazał – u nas w takim nasileniu wystąpiło to pierwszy raz, stąd też nasze zdziwienie. A nigdy nie było problemu z towarzystwem innych psów, często nawet Mały Biały bawił się tymi samymi zabawkami, dziś nawet z tym samym pudlem był jednocześnie skarmiany w ramach godzenia 🙂 Jeśli miałabym określić jego charakter, to nazwałabym go pewnie psim rozjemcą- rozładowuje wszelkie konflikty i spięcia 🙂 A tu się zdziwił, bo niby szczeniak, a już taki duży 😀 PS. Głaski dla Shelby 🙂 Po jakich jest rodzicach?
Spodziewałam się, że dostanę reprymendę za uogólnianie:) Rodzicami są Cola oraz Cooler i był to miot G. Również przesyłam głaski z 3 miasta:)
Oj, reprymendę to nie 😉 Ale przyznam, że wszyscy mnie ostrzegali, że samce JRT to są w ogóle zazdrosne, agresywne i buk wie co, a to po prostu kwestia charakteru, posłuszeństwa i ułożenia 🙂 Cooler bardzo mi się podoba, a Cola to siostra miotowa Małego Białego, więc można powiedzieć, że Shelby to jego… siostrzenica 😉
Powiem szczerze, że jak zaczęłam czytać Twojego bloga to Mały B. postawą (zresztą przepiękną jak dla mnie) zwrócił mą uwagę i zastanawiałam się z której jest hodowli. Moja to jeszcze 9 mc szczeniaczka:)
Nieskromnie przyznam, że dla mnie budowa Małego Białego jest wprost idealna i z trudem wyobrażam sobie, aby nasz następny JRT miał inną. Młody jest dzięki temu sprawny, zwinny, wytrzymały, jak trzeba to przeskoczy przeszkodę, a jednocześnie trzyma się we wzorcu i nie jest parówką 🙂
Shelby przez sporo ilość łat nie jest super wzorcem ale ma świetny i zrównoważony charakter a też jest bardzo twardą suczką 🙂 Dlatego z jeszcze większym zainteresowaniem czytam wszystkie Twoje posty. Trzymamy kciuki za konkurs! 🙂
Podobnie jak autorka nie uważam, aby psy były zazdrosne. Psy nie mają takich “emocji” w pakiecie. Owszem – zachowują się w sposób, który my ludzie odbieramy jako “zazdrość”. Stwierdzanie jednak, że pies jest zazdrosny to takie mocne upraszczanie sprawy.
Psy (w stadzie szczególnie) walczą o atencję i dlatego mogą wykazywać zachowanie negatywne wobec innych członków. Aczkolwiek dziwie się małemu białemu że takie cudowne rude psisko mu się nie “spodobało”. Myślę, że Mały Biały i tak jest wzorem “cnót”, bo po prostu jest super prowadzony i nieustannie wychowywany. Z innymi rozpuszczonymi gagatkami w takich sytuacjach mógłby być już “dym”.
Otóż to. Zazdrość w naszym przypadku jest zawsze ujmowana w ludzkim aspekcie – tzn. zachowanie, które pies przejawia, dla ludzi najłatwiej opisuje zestaw emocji zwany zazdrością. U psa jest to zwykle zabieganie o uwagę, zaborczość przy zabawkach, obrona swoich zasobów.
Myślę, że w tym przypadku zadecydowało przede wszystkim nasze przekonanie, że Mały Biały dogada się z psem, bo ten jest jeszcze kilkumiesięcznym szczylem. Ale cóż, mamy nauczkę – następnym razem będzie najpierw długi równoległy spacer, a potem dopiero zabawa na otwartym terenie. To chyba trzeci pies w ponad 4-letnim życiu Małego Białego, który mu nie podpasował, aczkolwiek tutaj było to najdelikatniejsze i szybko minęło. Cóż, bywa – w końcu pies tez ma swoje prawa i potrafi nas zaskoczyć 😉